De Candy Floss Booby
Ik zag het één en ander voorbij komen over het OVM ik ging in mijn gedachte terug naar de tijd van de booby rage en bedacht me dat er nog niet één op de site is gezet, dus deze van lindsay simpson maar gedaan, bekend voormalig wedstrijdvisser in de uk.
Hij heeft een funky naam en ziet er een beetje maf uit, maar het is een van de meest efficiënte en consistent goed producerende vliegen voor forel... en eigenlijk voor alles wat zwemt. Zo effectief zelfs dat hij in sommige Britse wateren verboden is en nog steeds aanleiding geeft tot morele discussies. De Booby is geen patroon, maar een bindmethode. Je kunt de meeste vliegenpatronen in de Booby-stijl knopen. Bloedzuigers, rivierkreeften, aasvissen, nimfen en poppen zijn gemakkelijk te converteren tot Booby. Het drijfvermogen van de bolvormige ogen van de Booby geeft deze vlieg een unieke en bijzondere actie in het water. Bovendien complementeren veel vliegbindmaterialen de levensechte kwaliteiten van de vlieg. Het allerbelangrijkste is echter hoe je met deze vliegen vist. Het kiezen van de juiste vliegenlijn, leader en vistechniek is essentieel.
Wie is eigenlijk de oorzaak van deze hype?
In 1987 bracht de Britse vliegvisser en vliegbinder Gordon Fraser het boek Mastering the Nymph uit. Frazer viste regelmatig in de reservoirs Eyebrook en Rutland en in zijn boek deelde hij zijn aanpak van het vissen in stilstaand water.
Zijn focus lag vooral op vistechnieken, maar gaandeweg deelde hij ook enkele vliegenpatronen die hij zelf had ontworpen. Een daarvan was de eerste booby-nimf. Het was een klein buzzerpatroon (muggenlarve).
De grote ogen waren er wel, maar er was geen maraboestaart of opvallend chenille-achtig lichaam. Het was een eenvoudig larven of poppatroon. Gordon legde uit hoe hij deze vlieg viste met een zinkende lijn en een paar gewone buzzervliegen als droppers. Hij had het hele concept al klaar, het idee van een sleeplijn/drijvende vlieg. Hij was niet de eerste visser die een drijvende vlieg gebruikte. Hij zou geïnspireerd kunnen zijn door vliegen zoals Richard Walkers (Rasputin), Steve Parton's (Rassler) en Bob Church's (Floating Corixa). Al deze vliegen waren ontworpen voor de zinkende lijn/korte leader-aanpak. Maar ze hadden niet de pakkende naam en ze hadden niet het enorme succes van de BOOBY .
Bij het vroege riviervissen geef ik de voorkeur aan een hengel met een gewicht van 6, 7 of 8, tussen de 2,4 en 2,7 meter. Voor het hanteren van de zware, volledig zinkende lijnen kies ik een hengel met een diepe en volledig flexibele actie. Onderlijnen van 0,90cm tot 120cm zijn voldoende.
Als je korte onderlijnen gebruikt, zijn complexe tapers niet nodig. Voor onderlijnen van ongeveer 120cm gebruik ik gewoon twee maten mono nylon of fluor carbon of in sommige gevallen gebruik ik gewoon een vlakke onderlijn die direct aan de lus van mijn vliegenlijn is bevestigd.
De tippet maat moet passen bij de vis die je hoopt te vangen, maar je hoeft niet te licht te zijn - het water is gekleurd en de vissen zitten diep, onthoud dat. Onder deze omstandigheden ga ik niet lichter dan 20# of 18# en kies ik misschien voor 22# als er een reële kans is om een grote forel of een zeeforel te haken.
Laten we eens een booby gaan binden,
Materiaal:
Haak: #8 long shank wet
Binddraad : Oranje
Flos: sparkle tinsel flash
Lijf je: Marabou wit en roze
Ogen: Rond foam diameter is afhankelijk van de diepte, kleine diameter bij minder diep water, grotere diameter bij dieper water 2 cm lang geel, "optie zwart, bruin, oranje etc etc"
Seconden lijm
Haak in de vice en binddraad opzetten, zie foto 1 en 2
Neem de witte en roze marabou en draai deze tussen duim en wijsvinger in elkaar, bind het marabou op de haak, zie foto 3
Neem de flossige marabou nu tussen duim en wijs vinger en trek er de nodige fibers af met je andere vingers haaklengte, zie foto 4
Bind het flash in en maak met het oranje binddraad een mooi lijfje, zie foto 5 en 6
Als het lijfje gereed is geven we het een druppeltje secondelijm en verdelen dit over het lijfje, zie foto 7
Vervolgens nemen we de flash en wikkelen dit met een minimaal overlappende wikkelingen naar het haakoog, zie foto 8
We nemen opnieuw een zelfde hoeveelheid roze en witte marabou, we volgen de zelfde methode als in foto 3 en 4 we binden het marabou nu in bij het haakoog, zie foto 9 en 10
Nu komt het leuke van deze booby echt tevoorschijn de ogen, we nemen het 2cm lange foam en knippen de randen aan beide zijde voorzichtig wat weg zodat er een bolling ontstaat zodra we de foam inbinden, zie foto 11
Met kruislings gewikkelde windingen zetten we het foam vast en geven het de nodige whipfinishing en je booby is gereed om te vissen.
Veel bind plezier